കോർപ്പറേറ്റ് ജോലിയും ഉയർന്ന വരുമാനവുമുണ്ടായിരുന്നിട്ടും അതെല്ലാം വിട്ടുകളഞ്ഞ് മണ്ണിലേയ്ക്കിറങ്ങി വിജയം കൊയ്യുന്ന ഒരു ചെറുപ്പക്കാരനുണ്ട് മീനച്ചിലാറിന്റെ കരയിൽ. കാറ്റിൽ റബർ മരങ്ങൾ ഉലഞ്ഞാടുന്ന, കപ്പേളകൾ ഉയർന്നുനിൽക്കുന്ന കോട്ടയം ജില്ലയിലെ പാലായിൽ കാർഷിക സാമ്രാജ്യം കെട്ടിപ്പടുക്കുകയാണ് തെങ്ങുംതോട്ടത്തിൽ മാത്തുക്കുട്ടി ടോം. ലക്ഷത്തിലേറെ വരുമാനമുള്ള ജോലി ഉപേക്ഷിച്ച് മണ്ണിലേയ്ക്കിറങ്ങിയപ്പോൾ ഈ ഇരുപത്തഞ്ചുകാരനെക്കുറിച്ച് പലരും പറഞ്ഞത് അവന് വട്ടാണെന്നാണ്. ബിസിനസ് മാനേജ്‌മെന്റ് പഠനത്തിനുശേഷം ജാഗ്വർ ആന്റ് ലാന്റ് റോവറിലും ബി.എം.ഡബ്യുവിലും ജോലി ചെയ്തതിനുശേഷമായിരുന്നു മാത്തുക്കുട്ടിയുടെ ചുവടുമാറ്റം. റബറും തെങ്ങും നെല്ലും പശുക്കളുമുണ്ടായിരുന്ന കാർഷിക പാരമ്പര്യത്തിൽ നിന്നും ആഡംബര ജീവിതത്തിന്റെ തിളക്കങ്ങളിലേയ്ക്ക് മാറിയെങ്കിലും ആ മനസ്സിൽ മണ്ണിന്റെ മണം മായാതെ കിടന്നിരുന്നു. പൂർവ്വികർ പൊന്നുവിളയിച്ചിരുന്ന ആ മണ്ണ് തന്നെയും മാടിവിളിക്കുന്നുവെന്ന് തോന്നിയപ്പോഴാണ് പാരമ്പര്യം നിലനിർത്തണമെന്ന തീരുമാനമെടുക്കുന്നത്.
കൃഷി ജീവിതമാർഗമാക്കി ഏഴുവർഷം പിന്നിടുമ്പോൾ ഏറെ ഉയരങ്ങൾ അദ്ദേഹം എത്തിപ്പിടിച്ചുകഴിഞ്ഞു. അംഗീകാരങ്ങൾ ഓരോന്നായി അദ്ദേഹത്തെ തേടിയെത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. സംസ്ഥാന മൃഗസംരക്ഷണ വകുപ്പിന്റെ ഇത്തവണത്തെ യുവകർഷക പുരസ്‌കാരമാണ് ഒടുവിലത്തേത്. 2018ൽ സംസ്ഥാനത്തെ മികച്ച യുവകർഷകനുള്ള കൃഷിവകുപ്പിന്റെ അംഗീകാരം നേടിക്കൊണ്ടായിരുന്നു തുടക്കം. തുടർന്ന് രാജീവ്ഗാന്ധി പുരസ്‌കാരം, കെ.എം.മാണി കാർഷിക സമൃദ്ധി അവാർഡ്, ആത്മയുടെ ജില്ലാതല അവാർഡ്... തുടങ്ങി ചെറുതും വലുതുമായ ഒട്ടേറെ അംഗീകാരങ്ങളാണ് ഈ യുവകർഷകന് ലഭിച്ചിരിക്കുന്നത്. വെല്ലുവിളികളെ മറികടന്ന് കഠിനാദ്ധ്വാനം ജീവിതവ്രതമാക്കിയ മാത്തുക്കുട്ടി തന്റെ അനുഭവങ്ങൾ മലയാളം ന്യൂസുമായി പങ്കുവയ്ക്കുകയായിരുന്നു.
കൂടുതല് വായിക്കുക
ഈ വിഭാഗത്തിൽ പോസ്റ്റ് ചെയ്ത അനുബന്ധ ലേഖനങ്ങൾ അടങ്ങിയിരിക്കുന്നു (Related Nodes field)
കൃഷി കണ്ടുവളർന്ന ബാല്യമായിരുന്നു എന്റേത്. അപ്പനപ്പൂപ്പന്മാരെല്ലാം കൃഷിക്കാരായിരുന്നു. അന്നൊക്കെ വീട്ടിൽ പത്തുപന്ത്രണ്ടു പണിക്കാരുമുണ്ടായിരുന്നു. കോഴിയും താറാവും വാഴയും മഞ്ഞളും നെല്ലും തുടങ്ങി പലതരത്തിലുള്ള കൃഷികൾ. ഉത്സവപ്രതീതിയായിരുന്നു എവിടെയും. പത്താം ക്ലാസ് കഴിഞ്ഞ് പ്‌ളസ് ടു പഠനത്തോടെയാണ് കൃഷിയിൽനിന്നും അകന്നുതുടങ്ങിയത്. പലയിടത്തായി വിദ്യാഭ്യാസം തുടർന്നു. എം.ബി.എ കഴിഞ്ഞതോടെ കാമ്പസ് പ്‌ളേസ് മെന്റ് വഴി ജോലിയും ലഭിച്ചു. ആദ്യനിയമനം റേഞ്ച് റോവറിലായിരുന്നു. ഒന്നര കൊല്ലം അവിടെ ജോലി ചെയ്തു. അവിടെനിന്നും ബി.എം.ഡബ്ല്യുവിൽ ടെറിട്ടറി മാനേജരായി ചുവടുമാറ്റി. ഉയർന്ന ശമ്പളം കിട്ടിത്തുടങ്ങിയതോടെ ജീവിതരീതിയും മാറി. തുടക്കത്തിൽ രസകരമായി തോന്നിയെങ്കിലും പിന്നീടെപ്പോഴോ ഒരു മടുപ്പ് വന്നുതുടങ്ങി. അവധിക്ക് വീട്ടിലെത്തുമ്പോൾ പലയിടത്തും കാടു കയറിക്കിടക്കുന്നതുകണ്ട് വിഷമം തോന്നി. പപ്പയ്ക്ക് ഒറ്റയ്ക്ക് ഇതൊന്നും നോക്കിനടത്താനാവുമായിരുന്നില്ല. ഇതിനിടയിൽ കമ്പനിവക ദീർഘദൂര വിനോദയാത്രകളും സംഘടിപ്പിച്ചിരുന്നു. ഇത്തരം യാത്രകൾക്കിടയിലാണ് ഫാമുകൾ ശ്രദ്ധിച്ചുതുടങ്ങിയത്. ജോലി ഉപേക്ഷിച്ച് കൃഷിയിലേയ്ക്കിറങ്ങണമെന്ന് പലപ്പോഴും ചിന്തിച്ചു. ഇതിനിടയിലാണ് ഓഡിയിൽ ഡെപ്യൂട്ടി ജനറൽ മാനേജരായുള്ള ഓഫർ ലഭിക്കുന്നത്. രണ്ടും കല്പിച്ച് ജോലി രാജിവയ്ക്കുകയായിരുന്നു. പലരും നിരുത്സാഹപ്പെടുത്തി. നല്ലൊരു ജോലി ഉപക്ഷിക്കുന്നതിലെ വേവലാതിയായിരുന്നു പലർക്കും. കൃഷിയിലെ തകർച്ചകൾ ചൂണ്ടിക്കാട്ടിയായിരുന്നു പലരും നിരുത്സാഹപ്പെടുത്തിയത്. എന്നാൽ വീട്ടിൽ എല്ലാവർക്കും സന്തോഷമായിരുന്നു. പപ്പയും മമ്മിയും കൂടെ നിന്നതോടെ ധൈര്യമായി.
യാത്രകളായിരുന്നു ഒഴിവുസമയ വിനോദം. കൂട്ടുകാരുമൊത്ത് നിരവധി യാത്രകൾ നടത്തിയിട്ടുണ്ട്. കശ്മീരിലേയ്ക്ക് ബൈക്കിൽ യാത്ര നടത്തിയത് ഇന്നും മറക്കാനാവില്ല. ഒരിക്കൽ ഒരു നീണ്ട യാത്ര തന്നെ നടത്തി. രാജസ്ഥാൻ, ഗുജറാത്ത്, ജലന്ധർ, ലുധിയാന, അമൃത്‌സർ തുടങ്ങിയയിടങ്ങളിൽ രണ്ടരമാസത്തോളം കറങ്ങിനടന്നു. കാർഷികവൃത്തിയിലൂടെ ജീവിതം വെട്ടിപ്പിടിച്ചവരെ തേടിയായിരുന്നു ആ യാത്ര. പഞ്ചാബിലെ കർഷകരെ നേരിൽ കണ്ട് വിവരങ്ങളറിഞ്ഞു. സമൂഹത്തിൽ അവർക്ക് ലഭിക്കുന്ന ബഹുമാനം നേരിട്ടറിഞ്ഞു. പാടശേഖരങ്ങളും ഹൈടെക് കൃഷിരീതികളിലുമെല്ലാം കണ്ടു മനസ്സിലാക്കി. അവിടെയെല്ലാം കർഷകർക്ക് നൽകുന്ന പ്രാധാന്യം കണ്ടറിഞ്ഞു. കർഷകരുടെ മക്കൾ കർഷകരാകാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്ന അവിടെ കൃഷിയെ ജീവിതത്തോടു ചേർത്തുനിർത്തുന്ന സംസ്‌കാരമാണുള്ളത്. കൃഷി നഷ്ടമാണെന്ന് അവിടെയാരും പറയുന്നില്ല. എന്നാൽ ശാസ്ത്രീയമായി കൃഷി ചെയ്യണമെന്നു മാത്രം. അവരുടെ കൃഷിയും കൃഷിരീതികളും അടുത്തറിഞ്ഞതോടെയാണ് കൃഷിയിലൂടെ മുന്നേറാമെന്നു തീരുമാനിക്കുന്നത്. മടങ്ങിയെത്തിയ ഉടനെ ജോലി രാജിവെച്ചു. നാട്ടിലേയ്ക്കു മടങ്ങി.
ഇതിനിടയിൽ റബ്ബറിന് വില ഉയർന്നതിനാൽ നാട്ടിലെല്ലാവരും മറ്റു കൃഷികൾ ഒഴിവാക്കി റബ്ബറിലേയ്ക്കു കടന്നിരുന്നു. ആ ഉയർച്ച അധികകാലമുണ്ടായില്ല. റബ്ബറിന് വീണ്ടും വിലയിടിഞ്ഞതോടെ ആകെ നിരാശയിലായി. പലരും കപ്പയും വാഴയുമെല്ലാം കൃഷി ചെയ്തു. ഞാനും അവരുടെ കൂട്ടത്തിലെത്തി. വേഷം മാറി രാവിലെ പണിക്കിറങ്ങി. ഒടുവിൽ വിളവെടുപ്പായതോടെയാണ് കൃഷിയുടെ മറുവശം അറിയുന്നത്. വിപണിയിൽ വിലയുണ്ടെങ്കിലും അത് കർഷകന് ലഭിച്ചിരുന്നില്ല. തമിഴ്‌നാട്ടിൽനിന്നെല്ലാം കുറഞ്ഞ വിലയ്ക്ക് പച്ചക്കറികളെത്തിയിരുന്നതിനാൽ നാടൻ വിഭവങ്ങൾക്ക് വേണ്ടത്ര വില കിട്ടിയിരുന്നില്ല. ഇതായിരുന്നു പല കർഷകരെയും കൃഷിയിൽനിന്നും അകറ്റിനിർത്തിയത്. എങ്കിലും ഒന്നരവർഷത്തോളം കൃഷി ചെയ്തു.
നഷ്ടങ്ങളായിരുന്നു നേരിടേണ്ടിവന്നത്. ഉൽപാദകനു ലഭിക്കേണ്ട വില ഇടനിലക്കാർ കൊണ്ടുപോകുന്ന കാഴ്ചയാണ് കാണാനായത്.
ഒടുവിൽ തീരുമാനം മാറ്റേണ്ടിവന്നു. കർഷകൻ കേവലം ഉൽപാദകൻ മാത്രമാകരുതെന്ന പാഠം പഠിക്കുകയായിരുന്നു. മാത്തുക്കുട്ടി എന്ന കാർഷിക സംരംഭകൻ പിറക്കുകയായിരുന്നു. ഉൽപാദകൻ തന്നെ വിതരണക്കാരനും കച്ചവടക്കാരനാകണമെന്ന പാഠത്തിൽനിന്നാണ് വിൽപനയ്ക്കായുള്ള മാർഗ്ഗങ്ങൾ ചിട്ടപ്പെടുത്തിയത്. കൃഷിയിടത്തിൽനിന്നുള്ള ഉൽപന്നങ്ങൾ വിൽക്കുന്നതിനായി സ്വന്തമായി ഔട്ട് ലെറ്റുകൾ പാലാ ടൗണിൽതന്നെ ആരംഭിച്ചു.
സംയോജിത കൃഷിയിലേയ്ക്കിറങ്ങുന്നതും ഇക്കാലത്തുതന്നെയാണ്. കോട്ടയം ജില്ലയിൽ ഏറ്റവുമധികം വിറ്റുപോകുന്നത് ഇറച്ചിയാണെന്നു മനസ്സിലായപ്പോൾ ആ വഴിക്കായി ശ്രമം. ഇറച്ചിക്കോഴിയെ വളർത്തിത്തുടങ്ങി. സ്വന്തമായി കോഴിക്കുഞ്ഞുങ്ങളെയും വളർത്തി. അതിനും മാർക്കറ്റിൽ വലിയ ലാഭം ലഭിക്കാതെ വന്നപ്പോഴാണ് പ്രോസസിംഗ് യൂണിറ്റ് ആരംഭിച്ചത്. കോഴികളുടെ മാംസം ഇടനിലക്കാരില്ലാതെ നേരിട്ട് ആവശ്യക്കാരിലെത്തിക്കാനായിരുന്നു ലക്ഷ്യമിട്ടത്. പരിചയസമ്പന്നനായ ഒരു ഇറച്ചിവെട്ടുകാരനിൽനിന്നും ഇറച്ചി വെട്ടുന്നതിൽ പരിശീലനവും നേടി. ഞാൻ തന്നെ ഇറച്ചി വെട്ടി ആവശ്യക്കാർക്ക് എത്തിച്ചുതുടങ്ങി. ഹോട്ടലുകൾക്കും കാറ്ററിംഗ് യൂണിറ്റുകൾക്കും ഹോസ്റ്റലുകാർക്കും ബേക്കറികൾക്കും വിതരണം ചെയ്തുതുടങ്ങി. ഇന്നിപ്പോൾ പ്രതിദിനം രണ്ടായിരം കിലോയിലധികം ഇറച്ചി വില്പന നടത്തുന്നുണ്ട്. ശനിയും ഞായറും ആവശ്യക്കാർ കൂടുതലുള്ളതിനാൽ എല്ലാവർക്കും എത്തിച്ചുനൽകുന്നു. മുപ്പതു കിലോമീറ്ററിനുള്ളിൽ എവിടെയും ഇറച്ചിയെത്തിച്ചുകൊടുക്കാനും ഞങ്ങൾ തയ്യാറാണ്. ഇരുപതോളം പേർ ഇവിടെ ജോലി ചെയ്യുന്നുണ്ട്. കോഴി മാത്രമല്ല, പന്നിയും താറാവുമെല്ലാം ആവശ്യക്കാർക്കെത്തിച്ചുനൽകുന്നുണ്ട്. അൽഫാം തുടങ്ങി വ്യത്യസ്ത വിഭവങ്ങൾക്കുള്ള ഇറച്ചികളും വെട്ടിനൽകുന്നു. ഹോൾ ചിക്കൻ, ലോലിപോപ്പ്, ബോൺലെസ്, ഡ്രം സ്റ്റിക്ക്, ബിരിയാണി കട്ട്, കറി കട്ട് തുടങ്ങി വ്യത്യസ്ത തരത്തിലുള്ള ഇറച്ചി വില്പനയ്ക്കായി മൂന്ന് ഔട്ട്‌ലറ്റുകളും തുറന്നിട്ടുണ്ട്. ഫ്രോസൺ മീറ്റ് ശൃംഖലകളും ആരംഭിക്കാനുള്ള ഒരുക്കത്തിലാണിപ്പോൾ. വൃത്തിയുടെ കാര്യത്തിൽ ഒരു വിട്ടുവീഴ്ചയ്ക്കും ഒരുക്കമല്ലാത്തതിനാൽ ദിവസവും ആവശ്യക്കാർ കൂടുകയാണ്. സ്വന്തമായി ഫാമിൽ വളർത്തുന്നതിനൊപ്പം കോഴികളെ വളർത്താൻ നൽകി തിരിച്ചുവാങ്ങുന്നതും കോഴികൃഷിക്കാരിൽനിന്നും നേരിട്ടുവാങ്ങിയുമെല്ലാമാണ് ഇറച്ചി ശേഖരിക്കുന്നത്. കോഴികൾ മാത്രമല്ല, അലങ്കാര മത്സ്യങ്ങളും അക്വാറ്റിക് പ്ലാന്റുകളും സിമന്റ് കുളങ്ങളും ഇവിടെയുണ്ട്.
ഒരു കാലത്ത് വെള്ളമില്ലാത്ത തരിശുഭൂമിയായിരുന്നു ഇത്. റബ്ബർ മരങ്ങൾ ഇടതിങ്ങി വളർന്നതിനാൽ വളക്കൂറുമുണ്ടായിരുന്നില്ല. കൃഷിക്കുവേണ്ടി താഴെയും മുകളിലുമായി ആദ്യം രണ്ടു കുളങ്ങളാണ് കുഴിച്ചത്. പിന്നീട് മൂന്നെണ്ണം കൂടി കുഴിച്ചു. ഒരു കിലോമീറ്ററോളം പൈപ്പിട്ടാണ് കൃഷിയിടങ്ങളിലേയ്ക്ക് വെള്ളമെത്തിച്ചത്. മണിക്കൂറിൽ പതിനായിരം ലിറ്റർ വെള്ളമാണ് കൃഷിയിടങ്ങളിലെത്തിക്കുന്നത്. കുളങ്ങളിലാകട്ടെ ജൈന്റ് ഗൗരയും തിലാപ്പിയയും നട്ടറും രോഹുവും വരാലുമെല്ലാം വളർത്തുന്നു. മുപ്പതിനായിരത്തോളം മീനുകൾ കുളങ്ങളിൽ നീന്തിത്തുടിക്കുന്നുണ്ട്. മത്സ്യവിൽപനയും സ്വന്തം ഔട്ട്‌ലെറ്റുകളിലൂടെയാണ് നടത്തുന്നത്.
ഉൽപാദനചെലവ് കുറച്ചും വിൽപനയിലൂടെ പരമാവധി ലാഭമുണ്ടാക്കിയുമാണ് മാത്തുക്കുട്ടിയുടെ ബിസിനസ് തന്ത്രം പുരോഗമിക്കുന്നത്. സീറോ വേസ്റ്റ് കൃഷിരീതിയാണ് അവലംബിച്ചിരിക്കുന്നത്. ഒന്നിന്റെ മാലിന്യം മറ്റൊന്നിന് വളമാക്കിയുള്ള രീതിയാണിവിടെ സ്വീകരിച്ചിരിക്കുന്നത്. കോഴിയിറച്ചിയുടെ ഖരമാലിന്യമാണ് പന്നികൾക്കു നൽകുന്നത്. അവ തിളപ്പിച്ചെടുത്ത് മറ്റു വസ്തുക്കൾ ചേർത്താണ് പന്നികൾക്കു നൽകുന്നത്. അഞ്ഞൂറോളം പന്നികളാണ് ഫാമിലുള്ളത്. പന്നിഫാമിൽനിന്നുള്ള ഭക്ഷണാവശിഷ്ടങ്ങൾ കോഴിക്കും താറാവിനും നൽകുന്നു. പ്രോസസിങ് യൂണിറ്റിൽനിന്നുള്ള വെള്ളം ബയോഗ്യാസ് യൂണിറ്റിലേയ്ക്കാണ് ഒഴുക്കുന്നത്. ഇത്തരത്തിൽ നാലു ബയോ ഗ്യാസ് പ്ലാന്റുകൾ ഇവിടെ പ്രവർത്തിക്കുന്നുണ്ട്. വീട്ടിലും തൊഴിലാളികളുടെ ക്വാർട്ടേഴ്‌സിലുമെല്ലാം ഈ ബയോഗ്യാസാണ് പാചകത്തിന് ഉപയോഗിക്കുന്നത്. ബയോഗ്യാസ് പ്ലാന്റിലെ സ്ലറി വിളകൾക്ക് വളമായി നൽകുന്നു.
ഇരുപത്തഞ്ചോളം ഹോട്ടലുകളിൽനിന്നാണ് ഭക്ഷണാവശിഷ്ടങ്ങൾ ശേഖരിക്കുന്നത്. ഇവ വേർതിരിച്ച് ഓരോ ജീവികൾക്കും ഭക്ഷണമായി നൽകുന്നു. വെള്ളമുയലുകളും മുറപോത്തുകളും ഇവിടെയുണ്ട്. കൂടാതെ തെങ്ങ്, കമുക്, ജാതി, വാഴ, റബ്ബർ, കപ്പ, ഇഞ്ചി, മഞ്ഞൾ, പച്ചക്കറി, വിവിധതരം പേരകൾ, പലയിനം പ്ലാവുകൾ, മാംഗോസ്റ്റിൻ, റംബൂട്ടാൻ... തുടങ്ങിയവയും ഇവിടെ കൃഷി ചെയ്യുന്നുണ്ട്. പൂർണ്ണമായും ജൈവകൃഷിയാണ് സ്വീകരിച്ചിരിക്കുന്നത്. കൂടാതെ ജൈവവള പ്ലാന്റുകളും സ്ഥാപിച്ചിട്ടുണ്ട്.
നിത്യവും പുലർച്ചെ നാലുമണിക്ക് ഉണരുന്ന പ്രകൃതമാണ് എന്റേത്. ശനിയും ഞായറും ദിവസങ്ങളിൽ ഒരു മണിക്കുതന്നെ ഉറക്കമുണർന്ന് ജോലി ആരംഭിക്കും. എങ്കിൽ മാത്രമേ ആവശ്യക്കാരന് കൃത്യസമയത്ത് സാധനങ്ങൾ എത്തിക്കാനാവൂ. പതിനൊന്നുമണിവരെ തുടരുന്ന അധ്വാനം. ജോലിയിൽ മനസ്സുമടുത്ത് പെട്ടെന്ന് പണക്കാരനാകാൻ ആരും കൃഷിയിലേയ്ക്കിറങ്ങരുത്. കൃത്യമായി പഠിച്ചുവേണം ഓരോ കൃഷിയിലേയ്ക്കും ഇറങ്ങിച്ചെല്ലാൻ. രാപകൽ അധ്വാനിക്കാനും മനസ്സുണ്ടാവണം. മാത്തുക്കുട്ടി ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നു.
ജീവിതകാലം മുഴുവൻ കൃഷിയിലൂടെ മുന്നേറാമെന്ന ചിന്തയില്ല. കൃഷിയിൽ തോന്നിയ പാഷനാണ് എന്നെ ഇവിടെവരെ എത്തിച്ചത്. ഭാവിയിൽ മറ്റെന്തെങ്കിലും ആഗ്രഹം തോന്നിയാൽ ആ വഴിയിലേയ്ക്കു മാറാനും മടിയില്ല. 2007ൽ പവർലിഫ്റ്റിങ്ങിൽ സൗത്ത് ഇന്ത്യൻ ചാമ്പ്യനായിരുന്നു. പത്തൊൻപതാം വയസ്സുമുതൽ ജിംനേഷ്യത്തിൽ കളിക്കുന്നുണ്ട്. പരിക്കു പറ്റിയപ്പോൾ ആ രംഗം വിട്ടു. എന്തു ജോലിയും ചെയ്യാൻ മടിയില്ല. ഏതു ജോലിയും ഉപജീവനമാർഗ്ഗമാക്കി ഇഷ്ടപ്പെട്ട് ചെയ്യാൻ തുടങ്ങിയാൽ വിജയത്തിലെത്തുമെന്ന് ഉറപ്പാണ്. അനുഭവത്തിന്റെ വെളിച്ചത്തിൽ അദ്ദേഹം പറയുന്നു.
മാത്തുക്കുട്ടിയുടെ കാർഷിക ജീവിതത്തിന് കരുത്തായി പപ്പ ടോമിയും മമ്മി മോളിയുമുണ്ട്. കാർഷിക പാരമ്പര്യത്തിൽനിന്നും എത്തിയ തെരേസ ജീവിതസഖിയായതും പ്രചോദനമായി. സിവിൽ എൻജിനീയറിംഗ് എം.ടെക് ബിരുദധാരിയായ തെരേസ കർണാടക എൻ. ഐ.ടിയിൽ പി.എച്ച്.ഡി ചെയ്യുകയാണിപ്പോൾ. ഏകമകൻ അലക്‌സാണ്ടറിന് ഒരു വയസ്സാണ് പ്രായം. കൂടാതെ സഹോദരൻ സിജിലും പ്ലാന്റിന്റെ നടത്തിപ്പിനും മറ്റുമായി മാത്തുക്കുട്ടിക്കൊപ്പമുണ്ട്. ഫോൺ: 8606155544
